PWS-PIR-PL-80 - Płyta warstwowa ścienna - pianka poliuretanowa - ukryte mocowanie

Podczas projektowania należy uwzględnić różnice temperatur pomiędzy okładzinami płyt warstwowych. Gradienty temperatur wynikające z różnicy temperatur pomiędzy temperaturą zewnętrzną T₁, a temperaturą wewnętrzną T₂ uzależnione są od kilku czynników:

• przeznaczenia obiektu (zakres temperatur panujących wewnątrz obiektu – T₂)
• lokalizacji obiektu – usytuowanie względem słońca
• kolor okładziny zewnętrznej (T₁).

W zależności od szerokości geograficznej, wysokości nad poziomem morza i odległości od morza na kontynencie europejskim stosowane są cztery różne poziomy temperatury zimowej (T1 – okładzina zewnętrzna):

• 0, -10^oC,
• 0, -20^oC, (np. Polska)
• 0, -30^oC, (np. kraje skandynawskie)

Temperatura okładziny zewnętrznej dla płyt dachowych pokrytych warstwą pokrywy śnieżnej wynosi 0^oC.

Do obliczeń przyjęto temperaturę zewnętrzną w okresie zimowym -20 ^oC.

Temperatura okładziny  zewnętrznej T₁ ma maksymalną wartość w lecie i zależy ona od koloru i stopnia odbicia powierzchni. Wartości T₁, które są minimalne dla obliczeń stanu nośności (SGN) i odpowiednie dla obliczeń stanu granicznego użytkowania (SGU), przyjmuje się następująco:

• bardzo jasne kolory  R_G = 75-90    T₁ = +55^_oC
• jasne kolory             R_G = 40-74    T₁ = +65^oC
• ciemne kolory          R_G = 8-39      T₁ = +80^oC

gdzie R_G – jest stopniem odbicia promieni w stosunku do tlenku magnezu = 100%

W powyższej tabeli znajduje się klasyfikacja z podziałem na grupy kolorystyczne dla poszczególnych kolorów dostępnych w asortymencie Pruszyński Sp. z o.o.

Montaż płyt warstwowych w kolorach jasnych i bardzo jasnych (I i II grupa kolorów) należy prowadzić w temperaturze powietrza zewnętrznego w zakresie od +5°C do +35°C, natomiast płyt z okładzinami w kolorach ciemnych (III grupa kolorów) w zakresie od +10°C do +35°C.

Zalecane środki transportu dla płyt warstwowych:

• samochód ciężarowy (ciągnik siodłowy + naczepa o dł. nie krótszej aniżeli dł. ładowanych płyt) z naczepą otwartą lub umożliwiająca załadunek boczny obustronny na całej swojej długości
• masa ładunku nie może przekraczać dopuszczalnej ładowności zestawu,
• pasy transportowe powinny być rozmieszczone na ładunku w odległości max. co 3 m, lecz nie mniej niż 2 pasy na jeden pakiet – naciąg pasów nie może powodować odkształcenia płyt.

Płyty warstwowe należy składować w pakietach (słupkach), dopuszcza się składowanie max dwóch pakietów jeden na drugim.

W poniższej tabeli podane jest max. ilość płyt, która może zostać ułożona w jednym w pakiecie.

• Zaleca się składowanie płyt na równej powierzchni (placu, hali) na legarach lub podkładach styropianowych, które muszą być rozstawione maksymalnie, co 2,5 m (przy płytach o całkowitej dł. do 2,5m należy zastosować min. 3 podkłady).
• Dopuszcza się składowanie max dwóch pakietów płyt do 6mb jeden na drugim, w przypadku pakietów płyt powyżej mb należy składować pojedynczo. Wszystkie pakiety płyt muszą być przechowywane na równej powierzchni z możliwością odprowadzenia wody.
• W czasie składowania płyt na placu budowy, należy chronić je przed uszkodzeniami mechanicznymi, narażeniem na działanie promieni UV, agresywnego środowiska ( kwasy, nawozy, sole i inne czynniki korozyjne), opadami atmosferycznymi, silnym wiatrem i innymi.
• Zaleca się przechowywanie paczek pod zadaszeniem w pomieszczeniach wentylowanych
• Składowanie płyt powinno odbywać się na równej powierzchni (placu, hali) na legarach, podkładach styropianowych lub drewnianych, które muszą być rozstawione maksymalnie, co 2,5 m (przy płytach o całkowitej dł. do 2,5 m należy zastosować min. 3 podkłady).
• Folie ochronne stosowane są w celu dodatkowego zabezpieczenia powierzchni płyt przed uszkodzeniami mechanicznymi, naprężeniami i uderzeniami mogącymi wystąpić w czasie transportu lub przeładunku. Folie nigdy nie zwalniają z obowiązku właściwego zabezpieczenia płyt podczas magazynowania.
• Zaleca się usuwanie folii ochronnej przed zamocowaniem elementów na elewacji bądź dachu budynku. Usuwanie folii powinno odbywać się przy dodatnich temperaturach powietrza, ponieważ przy ujemnych temperaturach następuje rozwarstwianie się kleju i niektóre jego składniki mogą pozostać na blasze.
• Niewłaściwy sposób składowania blach może powodować utrudnienia w usuwaniu folii ochronnej oraz pozostawiać na powierzchni płyt ślady po kleju. W takich przypadkach reklamacje na pozostałości kleju po folii ochronnej nie będą uwzględniane przez Producenta.
• W przypadku płyt z ukrytym mocowaniem, należy zwrócić uwagę by folia została usunięta z wnętrza dłuższego zamka jeszcze przed montażem.

UWAGA !!!

W przypadku płyt ściennych z widocznym mocowaniem (dot. płyt PIR) , strona górna płyt w pakiecie jest stroną elewacyjną, na co należy zwrócić szczególna uwagę!

W celu przedłużenia okresu trwałości dachów i elewacji wykonanych z blach powlekanych należy regularnie je kontrolować i konserwować.

• Przegląd – Raz w roku (najlepiej wiosną) należy dokonać przeglądu dachu/elewacji w celu wczesnego wykrycia ewentualnych uszkodzeń.
• Czyszczenie blachy – Dachy/elewacje wykonywane z blachy powlekanej wymagają czyszczenia co najmniej raz w roku. Osadzający się na blasze brud może spowodować nierównomierne odbarwianie się koloru (wynik nierównomiernego oddziaływania promieni UV), a także do zmniejszenia odporności na korozję (brud zatrzymuje wilgoć na blasze stopniowo ją uszkadzając). Zabrudzone i poplamione miejsca mogą być czyszczone przy pomocy miękkiej szczotki i wody (temp. max. 60°C). Jeśli jest to konieczne dopuszcza się dodanie do wody łagodnego detergentu (pH 6÷7, max. 10% roztwór). Do czyszczenia może być także użyta woda pod ciśnieniem (max. 100 bar), jednakże strumień wody nie może być stosowany zbyt blisko powierzchni płyty (min. 30 cm), a także nie może być skierowany prostopadle do powierzchni . Przy łącznikach strumień wody powinien być skierowany ku dołowi tak, aby uniknąć wnikania wody pod ciśnieniem w szczeliny wokół łączników. Ze starymi powłokami płyt należy obchodzić się z wyjątkową ostrożnością. Mycie należy przeprowadzać od góry ku dołowi i zawsze oczyszczone miejsce należy niezwłocznie dokładnie opłukać czystą wodą.
• Nie wolno stosować proszków do szorowania, rozpuszczalników nitro, roztworów chlorowych, aromatycznych środków, jak również środków zawierających salmiak (chlorek amonu) lub sole sodowe.
• Uszkodzenia – Ewentualne uszkodzenia w trakcie trwania okresu gwarancji muszą być konsultowane z Wykonawcą dachu/elewacji i mogą być wykonywane tylko za jego pisemną zgodą. Naprawa szkód na małych powierzchniach odbywa się przy pomocy lakierów do napraw schnących na powietrzu, natomiast malowanie dużych powierzchni jest z zasady możliwe tylko za pomocą specjalnych farb przemysłowych dostosowanych do renowacji pokryć. Powierzchnię do malowania należy ograniczyć tylko do miejsc tego wymagających (zadrapania do warstwy metalu, ogniska korozji itp.). Przygotowanie powierzchni do malowania należy wykonać wg ogólnie przyjętych zasad. Należy zawsze dokładnie usunąć wszelkie ślady korozji – najlepiej za pomocą specjalnych szczotek lub drobnoziarnistego papieru ściernego. Następnie trzeba naprawianą powierzchnię dokładnie odpylić, odtłuścić i oczyścić. Do odtłuszczenia powierzchni można użyć benzyny ekstrakcyjnej lub wody z dodatkiem środków powierzchniowo-czynnych (najlepiej z dodatkiem 1-2% roztworu amoniaku). Naprawiane strefy mogą wykazywać różnice w kolorze w porównaniu z oryginalnymi kolorami blach z powodu naturalnego oddziaływania zjawisk atmosferycznych (starzenie się lakieru pod wpływem działania promieniowania UV).
• UWAGA– W trakcie przeglądu, czyszczenia, konserwacji i napraw należy bezwzględnie przestrzegać zasad BHP.

Firma Pruszyński Sp. z o.o. nie odpowiada za ewentualne wypadki powstałe w wyniku wykonywania powyższych czynności.