Odporność ogniowa

Obecnie trudno sobie wyobrazić budownictwo, a zwłaszcza halowe, użyteczności publicznej, przemysłowe i specjalne bez obudowy, jaką stanowią ściany osłonowe czy przekrycia dachowe. Wykonuje się je z lekkiej obudowy, takiej jak: płyty warstwowe, systemy oparte na bazie kaset stalowych wzdłużnych, warstwowe przekrycia dachowe z elementem nośnym w postaci blach trapezowych. Wymienione rozwiązania mają szereg zalet, m.in. małą masę jednostkową, możliwość montażu niezależnie od warunków atmosferycznych, montaż bez konieczności wykorzystywania ciężkiego sprzętu oraz łatwość demontażu i ponownego montażu, np. w przypadku zmiany przeznaczenia hal.

Odporność ogniowa – jest to czas przez jaki element budowlany zachowuje swoje właściwości podczas pożaru lub czas do osiągnięcia jednego ze stanów granicznych.

R – nośność ogniowa – zdolność elementu konstrukcji do wytrzymania oddziaływania ognia przy określonych oddziaływaniach mechanicznych na jedną lub więcej powierzchni, przez określony czas, bez utraty stabilności konstrukcji, wyrażana w minutach.

Kryteria:

w przypadku elementów zginanych (np. strop, dach) – prędkość ugięcia i rzeczywiste ugięcie
w przypadku osiowo obciążanych elementów (np. słupy, ściany) – prędkość deformacji (prędkość skrócenia)

E – szczelność ogniowa – zdolność elementu konstrukcji, który pełni funkcję oddzielającą, do wytrzymania oddziaływania ognia tylko z jednej strony, bez przeniesienia ognia na stronę nie nagrzewaną w wyniku przejścia płomieni lub gorących gazów.
Kryteria:

pęknięcie lub rozwarcie
utrzymanie się płomienia na stronie nienagrzewanej
zapalenie tamponu z waty bawełnianej

I – izolacyjność ogniowa – zdolność elementu konstrukcji do wytrzymania oddziaływania ognia tylko z jednej strony, bez przeniesienia ognia w wyniku znaczącego przepływu ciepła ze strony nagrzewanej na stronę nienagrzewaną, wyrażana w minutach.
Kryteria:

ΔTśrednia: 140ºC
ΔTmax: 180ºC

W – przepuszczalność promieniowania – zdolność elementu konstrukcji do wytrzymania oddziaływania ognia tylko z jednej strony, tak aby ograniczyć prawdopodobieństwo przeniesienia ognia w wyniku znaczącego wypromieniowania ciepła albo poprzez element, albo z jego powierzchni nienagrzewanej do sąsiadujących materiałów, wyrażane w minutach, dopuszczalna wartość promieniowania
Kryterium - 15 kW/m²